Ik heb de wereld doorkruist zonder doel, geen thuis, geen vriend aan mijn zij. Ik kom uit het niets en wandel als in trance op mijn weg naar de regenboog. Vraag me niet waarom ik ken geen antwoord, ik loop verder alsof ik droom,
en wat dan nog? Zo is het nu eenmaal, en ik blijf gaan tot aan het einde van de regenboog. Men zegt in een sprookje dat zilver en goud daar liggen te wachten, maar ik zeg je:
er is een heel andere schat, aan het einde van de regenboog. Iets wacht op mij waar de weg eindigt, iets wat ik nog niet heb gevonden. Door hitte en stof leidt mijn pad mij verder, tot aan het einde van de regenboog.